Ίνούλα -Inula helenium-Compositae Asteroidaceae-.
Ή Ίνούλα πού τήν συναντούμε σέ ορεινούς σκιερούς τόπους στήν Ελλάδα, είναι μια αρκετά μεγάλη και χονδρή μαργαρίτα.
Τό φυτό είναι αρκετά μεγάλο (φθάνει ώς 2 μέτρα).
Τό στέλεχος του είναι ευθύ δυνατό, κυλινδρικό πολύκλαδο, τριχωτό.
Τά φύλλα του βγαίνουν αντίθετα, είναι μεγάλα, παχειά, οδοντωτά με χρώμα ώχροπράσινο και στή βάση τους τυλιγμένα στο στέλεχος.
Ή Ίνούλα ανθίζει τό καλοκαίρι μέχρι τον Αύγουστο.
Τά άνθη της μεγάλα φθάνουν τά 8 έκ.
σέ διάμετρο.
Είναι μοναχικά καί βγαίνουν στό άκρο
κάθε διακλαδώσεως του στελέχους.
Τό φυτό εχει ρίζα άρωματώδη, χονδρή,
σαρκώδη, κοκκινωπή εξωτερικά και λευκή άπό μέσα.
Ό καρπός της Ίνούλας ειναι τετραγωνικός.
Χρησιμοποιείται ή ρίζα του φυτού πού μαζεύεται κατά τήν άνοιξη και κατά τό φθινόπωρο δταν τό φυτό εχει ηλικία 2-3 ετών.
Ή ρίζα του φυτου είναι κατά της άτονης δυσπεψίας, κατά του πνευμονικού κατάρρου καί του βρογχικού, κατά του άσθματος, κατά του βήχα.
Είναι ακόμη έμμηναγωγός.
Σκόνη ρίζας μέ λιπαρή ουσία γίνεται αλοιφή κατά τής ψωριάσεως.
Γιά τή χρήση τής ρίζας γίνεται «τσάι» ή αφέψημα (15 - 20 : 1000).
Γίνεται σιρόπι (30 γρ.
στά 1000).
Βάμμα (5 -10 γρ.) Κρασί (50 - 100 γρ.).
Εκχύλισμα (1 - 8 γραμ.) Σκόνη (4-10 γραμ).
Ή ρίζα τής Ίνούλας περιέχει: πτητικό λάδι, ρητίνη, κερί, πικρή ουσία, γόμμα, λεύκωμα άλατα καλίου καί ασβεστίου, μαγνήσιο «Έλενίνη και Ίνουλίνη»
Ή Ίνούλα πού τήν συναντούμε σέ ορεινούς σκιερούς τόπους στήν Ελλάδα, είναι μια αρκετά μεγάλη και χονδρή μαργαρίτα.
Τό φυτό είναι αρκετά μεγάλο (φθάνει ώς 2 μέτρα).
Τό στέλεχος του είναι ευθύ δυνατό, κυλινδρικό πολύκλαδο, τριχωτό.
Τά φύλλα του βγαίνουν αντίθετα, είναι μεγάλα, παχειά, οδοντωτά με χρώμα ώχροπράσινο και στή βάση τους τυλιγμένα στο στέλεχος.
Ή Ίνούλα ανθίζει τό καλοκαίρι μέχρι τον Αύγουστο.
Τά άνθη της μεγάλα φθάνουν τά 8 έκ.
σέ διάμετρο.
Είναι μοναχικά καί βγαίνουν στό άκρο
κάθε διακλαδώσεως του στελέχους.
Τό φυτό εχει ρίζα άρωματώδη, χονδρή,
σαρκώδη, κοκκινωπή εξωτερικά και λευκή άπό μέσα.
Ό καρπός της Ίνούλας ειναι τετραγωνικός.
Χρησιμοποιείται ή ρίζα του φυτού πού μαζεύεται κατά τήν άνοιξη και κατά τό φθινόπωρο δταν τό φυτό εχει ηλικία 2-3 ετών.
Ή ρίζα του φυτου είναι κατά της άτονης δυσπεψίας, κατά του πνευμονικού κατάρρου καί του βρογχικού, κατά του άσθματος, κατά του βήχα.
Είναι ακόμη έμμηναγωγός.
Σκόνη ρίζας μέ λιπαρή ουσία γίνεται αλοιφή κατά τής ψωριάσεως.
Γιά τή χρήση τής ρίζας γίνεται «τσάι» ή αφέψημα (15 - 20 : 1000).
Γίνεται σιρόπι (30 γρ.
στά 1000).
Βάμμα (5 -10 γρ.) Κρασί (50 - 100 γρ.).
Εκχύλισμα (1 - 8 γραμ.) Σκόνη (4-10 γραμ).
Ή ρίζα τής Ίνούλας περιέχει: πτητικό λάδι, ρητίνη, κερί, πικρή ουσία, γόμμα, λεύκωμα άλατα καλίου καί ασβεστίου, μαγνήσιο «Έλενίνη και Ίνουλίνη»
