Ιλεξ -Hex paraguensis - Ilex mate-Ilicinaceae-.
Είναι δένδρο πού έχει κλαδιά μέ τουφες.
Έχει φύλλα αντίθετα σχεδόν άμισχα αρκετά μεγάλα «σφηνοειδή» ωοειδή μακρουλά, πριονωτά, σκληρά, γυαλιστερά.
Τά άνθη του είναι λευκά και σχηματίζουν «κόρυμβο».
Οί καρποί του δένδρου είναι «ρόγες» κοκκινωπές, στο μέγεθος κόκκων πιπεριου, και σχηματίζουν δέσμη σέ κοινό άξονα.
To δένδρο αυτό είναι αυτοφυές στά δάση τής Παραγουάης, στή Βραζιλία και στήν Αργεντινή.
Στήν Ευρώπη καλλιεργείται μόνο σέ θερμοκήπια και σε άφρατο φυτόχωμα.
Στήν Ελλάδα συναντούμε τό είδος Ίλεξ ό όξύφυλλος (ilex aquifolium).
Συναντάται σέ τόπους ορεινούς, δασώδεις στά μεσόγεια τής Ελλάδος γνωστός μέ τά ονόματα: λιόπρινο, άρκουδοπούρναρο, λαυρος.
Είναι δένδρο πάντα θαλερό μέ φύλλα δερματώδη βαθυπράσινα γυαλιστά, μέ περιφέρεια κυματώδη.
Ανθη εχει λευκά και καρπό σάν ρόγα κόκκινη.
Χρησιμοποιούνται τά φύλλα του και οί άκρες των κλαδιών του.
Είναι κάτι ανάλογο μέ τον καφέ.
Είναι πικρό καί στυφό.
Παίρνεται ώς εποικοδομητική τροφή στις χώρες δπου φυτρώνει, είναι δε καί υπακτικό.
Διεγείρει τό νευρικό σύστημα καί μάλιστα περισσότερο άπό τον καφέ καί τό τσάι.
Αλλά ελαττώνει τήν αρτηριακή πίεση καί αυξάνει τήν εφίδρωση.
Χημικώς περιέχει αρκετή καφεινη καί καφεταννικόν όξύ χωρίς διόλου αιθέριο έλαιο.
Ή χρήση του δένδρου αύτο στή θεραπευτική είναι περιωρισμένη στόν τόπο τής βλαστήσεώς του χωρίς επέκταση.
Είναι δένδρο πού έχει κλαδιά μέ τουφες.
Έχει φύλλα αντίθετα σχεδόν άμισχα αρκετά μεγάλα «σφηνοειδή» ωοειδή μακρουλά, πριονωτά, σκληρά, γυαλιστερά.
Τά άνθη του είναι λευκά και σχηματίζουν «κόρυμβο».
Οί καρποί του δένδρου είναι «ρόγες» κοκκινωπές, στο μέγεθος κόκκων πιπεριου, και σχηματίζουν δέσμη σέ κοινό άξονα.
To δένδρο αυτό είναι αυτοφυές στά δάση τής Παραγουάης, στή Βραζιλία και στήν Αργεντινή.
Στήν Ευρώπη καλλιεργείται μόνο σέ θερμοκήπια και σε άφρατο φυτόχωμα.
Στήν Ελλάδα συναντούμε τό είδος Ίλεξ ό όξύφυλλος (ilex aquifolium).
Συναντάται σέ τόπους ορεινούς, δασώδεις στά μεσόγεια τής Ελλάδος γνωστός μέ τά ονόματα: λιόπρινο, άρκουδοπούρναρο, λαυρος.
Είναι δένδρο πάντα θαλερό μέ φύλλα δερματώδη βαθυπράσινα γυαλιστά, μέ περιφέρεια κυματώδη.
Ανθη εχει λευκά και καρπό σάν ρόγα κόκκινη.
Χρησιμοποιούνται τά φύλλα του και οί άκρες των κλαδιών του.
Είναι κάτι ανάλογο μέ τον καφέ.
Είναι πικρό καί στυφό.
Παίρνεται ώς εποικοδομητική τροφή στις χώρες δπου φυτρώνει, είναι δε καί υπακτικό.
Διεγείρει τό νευρικό σύστημα καί μάλιστα περισσότερο άπό τον καφέ καί τό τσάι.
Αλλά ελαττώνει τήν αρτηριακή πίεση καί αυξάνει τήν εφίδρωση.
Χημικώς περιέχει αρκετή καφεινη καί καφεταννικόν όξύ χωρίς διόλου αιθέριο έλαιο.
Ή χρήση του δένδρου αύτο στή θεραπευτική είναι περιωρισμένη στόν τόπο τής βλαστήσεώς του χωρίς επέκταση.
