Δελφίνιο -Delphinium sp-Ranunculaceae-.
Είναι φυτά δηλητηριώδη (περιέχουν «Δελφιδίνη») ωστόσο σέ μικρές ποσότητες είναι αξιόλογα θεραπευτικά φυτά, σύμφωνα μέ ιατροφαρμακευτική οδηγία.
Είναι φυτά πού ζουν ένα χρόνο ή περισσότερο, όρθια μέ φύλλα πολύ σχιστά.
Άνθη έχουν μπλέ κοκκινωπά ή και λευκά.
Στήν Ελλάδα συναντούμε δώδεκα είδη του γένους αύτου μεταξύ τών οποίων και τό Δελφίνιο άγριοσταφίδα (Delphinium staphisagria).
Αυτό τό δελφίνιο ζή ένα χρόνο (μονοετές), είναι χνουδωτό καί φθάνει τό ένα μέτρο σέ υψος.
Τά άνθη του μπλέ, σχηματίζουν τσαμπί.
Τό συναντούμε στην Ελλάδα περισσότερο σέ τόπους πού καλλιεργούνται.
Είναι γνωστό με τά κοινά ονόματα Ψειροβότανο, Ψειριάρικο και Άγριοσταφίδα.
Παλαιότερα έχρησιμοποιοσαν τούς σπόρους του κοπανισμένους μέ λάδι (αλοιφή) ώς ψειροκτόνο, κατά της ψώρας και κατά των κνησμών.
Τό φάρμακο μέ ιατροφαρμακευτικές οδηγίες χρησιμοποιείται κατά του άσθματος καί της νευρικής ή αλλεργικής δύσπνοιας (βάμμα τών σπόρων).
Τά Δελφίνια γενικώτερα, γίνονται σέ χώματα πλούσια ,διαπερατά, σέ τοποθεσίες λιαζόμενες.
Ό πολλαπλασιασμός τους γίνεται μέ σπόρο καί τών πολυετών μέ χώρισμα τό φθινόπωρο καί μέ μοσχεύματα τήν άνοιξη.
Συνήθως καλλιεργούνται ώς καλλωπιστικά φυτά γιά τήν ωραία τους εμφάνιση.
Άλλοτε έχρησιμοποιουντο οί σπόροι του καί σάν έμετοκαθαρτικοί καί ή «λοσιόν» του ώς άποσμικτικό τών ελκών.
Ή εξωτερική χρήση τών σπόρων του φυτού σέ μορφή βάμματος καί σήμερα εκτιμάται κατά του εκζέματος μέ εντριβές καί μέ τον ίδιο τρόπο κατά ώρισμένων νευραλγιών (γλώσσας, προσώπου) καί ακόμη κατά τής όδονταλγίας.
Οί σπόροι τοΰ φυτού αυτού ζαλίζουν τά ψάρια.
Χρησιμοποιείται: Ώς σκόνη, ώς αφέψημα (15-30 γρ.
στο λίτρο νερό), ώς «λοσιόν, ώς βάμμα, ώς αλοιφή.
Ή χημική σύνθεση τών σπόρων του φυτού είναι: «Δελφιδίνη», στεαρίνη, λιπαρές ουσίες, λάδι, γκόμμα, άμυλο, λεύκωμα φυτικό, πτητικό οξύ, αλάτια.
Είναι φυτά δηλητηριώδη (περιέχουν «Δελφιδίνη») ωστόσο σέ μικρές ποσότητες είναι αξιόλογα θεραπευτικά φυτά, σύμφωνα μέ ιατροφαρμακευτική οδηγία.
Είναι φυτά πού ζουν ένα χρόνο ή περισσότερο, όρθια μέ φύλλα πολύ σχιστά.
Άνθη έχουν μπλέ κοκκινωπά ή και λευκά.
Στήν Ελλάδα συναντούμε δώδεκα είδη του γένους αύτου μεταξύ τών οποίων και τό Δελφίνιο άγριοσταφίδα (Delphinium staphisagria).
Αυτό τό δελφίνιο ζή ένα χρόνο (μονοετές), είναι χνουδωτό καί φθάνει τό ένα μέτρο σέ υψος.
Τά άνθη του μπλέ, σχηματίζουν τσαμπί.
Τό συναντούμε στην Ελλάδα περισσότερο σέ τόπους πού καλλιεργούνται.
Είναι γνωστό με τά κοινά ονόματα Ψειροβότανο, Ψειριάρικο και Άγριοσταφίδα.
Παλαιότερα έχρησιμοποιοσαν τούς σπόρους του κοπανισμένους μέ λάδι (αλοιφή) ώς ψειροκτόνο, κατά της ψώρας και κατά των κνησμών.
Τό φάρμακο μέ ιατροφαρμακευτικές οδηγίες χρησιμοποιείται κατά του άσθματος καί της νευρικής ή αλλεργικής δύσπνοιας (βάμμα τών σπόρων).
Τά Δελφίνια γενικώτερα, γίνονται σέ χώματα πλούσια ,διαπερατά, σέ τοποθεσίες λιαζόμενες.
Ό πολλαπλασιασμός τους γίνεται μέ σπόρο καί τών πολυετών μέ χώρισμα τό φθινόπωρο καί μέ μοσχεύματα τήν άνοιξη.
Συνήθως καλλιεργούνται ώς καλλωπιστικά φυτά γιά τήν ωραία τους εμφάνιση.
Άλλοτε έχρησιμοποιουντο οί σπόροι του καί σάν έμετοκαθαρτικοί καί ή «λοσιόν» του ώς άποσμικτικό τών ελκών.
Ή εξωτερική χρήση τών σπόρων του φυτού σέ μορφή βάμματος καί σήμερα εκτιμάται κατά του εκζέματος μέ εντριβές καί μέ τον ίδιο τρόπο κατά ώρισμένων νευραλγιών (γλώσσας, προσώπου) καί ακόμη κατά τής όδονταλγίας.
Οί σπόροι τοΰ φυτού αυτού ζαλίζουν τά ψάρια.
Χρησιμοποιείται: Ώς σκόνη, ώς αφέψημα (15-30 γρ.
στο λίτρο νερό), ώς «λοσιόν, ώς βάμμα, ώς αλοιφή.
Ή χημική σύνθεση τών σπόρων του φυτού είναι: «Δελφιδίνη», στεαρίνη, λιπαρές ουσίες, λάδι, γκόμμα, άμυλο, λεύκωμα φυτικό, πτητικό οξύ, αλάτια.
