EN--Prickly
Cactales or Opuntiales Kaktodi or Opountiodi
Family Cactaceae, Kaktides
The prickly pear is cactus, succulents, perennial, biocides, pyknomorfos, evergreen with upright stems. Found in Greece and often imiaftofyis native.
Thrives in warm and sunny places without special preference to the ground, as long as they are not wet or well drained, ie rocky, stony, sandy or dry locations in shallow to moderate depth soils, poor in organic matter, acid or slightly alkaline, and on hillsides where other crops are difficult to impossible.
Loamy and calcareous soils grows less than it in mid recommendation. The growth in rocky soils is achieved thanks to the strong root system which has a slowly - slowly decay and weathering causes them. The possible root "weapon" system is perhaps one of the causes honorary whose prickly and preference, foot hills, rocky areas, or slopes than on plains. Another reason which advocates in this peculiar taste, is that fear suffocation of the roots from which abundant or stagnant water.
It is drought resistant plant and tries to save water in the tissues when the finds, for the difficult days come often. It is noteworthy that the humidity builds after absorbs and converts water into its tissues.
Deal of the prickly pear is huge for both man and animals to seek both mania after the summer and winter months. In deserts, where it flourishes especially effectively, accepts pounce thirsty and hungry animals.


The official name is: Opuntia ficus - indica, the Indian Opountion Siki, commonly prickly


The prickly pear originated from Mexico. Metichthi in Europe by the Spaniards between 1521 - 1523, when Fernando Cortes conquered Mexico. In Mediterranean countries diedothi fast for sweet and delicious fruits.


Propagated by seed is difficult, but more easily by cuttings (asexual or vegetative propagation Genesis), ie pieces of fyllokladion, left a few days outdoors and then planted.
If it is winter, fytefome a "sheet" (so called by the condescension stalk and leaves are thorns) in the soil, so as to be half in and half out. This will take root and we have a new plant.
If it is summer somewhere switchable land, on a "sheet" vazome a stone and afinome the surface horizontally. From the bottom of the "leaf", grow, after a few days short roots. Then fytepsome appropriate to the ground, vertically, at least until the middle and so we have a neon body.
Even multiplied and seeds but very slowly.




Οι βλαστοί (κορμός = το κεντρικό μέρος του φυτού απ’ το οποίο γίνονται οι διακλαδώσεις, αλλά και το γηραιότερο) της φραγκοσυκιάς είναι φυλλοειδώς πεπλατυσμένοι, ενώ στους κάκτους παρατηρούνται διαφοροποιήσεις σε σφαιρικούς ή κυλινδρικούς, στυλοειδείς ή αρθρωτούς, με πολλά φυλλοκλάδια.  Έχουν σχήμα ελλειψοειδές, τριγωνικό ή άλλα παρόμοια και χρησιμεύουν ως αποθηκευτικοί χώροι. Περιέχουν μεγάλες ποσότητες νερού για να αντέχουν στις ξηρασίες. 
Ομοιάζουν δηλαδή με σαρκώδη φύλλα,  εξ ου και ο όρος βλαστοπαχύφυτα, αλλά είναι βλαστοί με λειτουργικές ιδιότητες φύλλων, μήκους 20 - 50 εκατοστών, πλάτους 10 - 20 εκατοστών και καλύπτονται από κηρώδες στρώμα. Αρχικώς είναι άκρως ευαίσθητοι, προοδευτικώς όμως αυξάνουν και τελικώς αποκτούν ινώδη (ξυλώδη) υπόσταση, για να καταλήξουν στον σχηματισμό του κορμού. Επίσης έχουν στην επιφάνειά τους πολλές και σκληρές ίνες, τα αγκάθια, κέντρα, ακίδες ή γλωχίνες. Ασκούν δε και την φωτοσυνθετικήν λειτουργία του φυτού.

Η φραγκοσυκιά είναι άφυλλος ως δένδρο. Τα φύλλα της έχουν υποστεί «ισχυράν πήρωσιν» και έχουν μετατραπεί σε  ακάνθας, ή φυλλακάνθας, όπως ευρίσκομε τον όρον στο «Περί φυτών ιστορίαι» έργο του αρχαίου Έλληνα βοτανολόγου Θεοφράστου Βιβλίο 6, Κεφ. 4, Παρ. 7, για άλλο φυτό. Είναι μικρά, βελονοειδή,  εύπτωτα, σκληρά,  μυτερά  όργανα και επιτυγχάνουν δύο στόχους.   
ΠΡΩΤΟΝ μειώνουν την διαπνοήν ώστε να μη χάνεται το αποταμιευμένο νερό, και
ΔΕΥΤΕΡΟΝ προστατεύουν από την επιδρομήν  των φυτοφάγων ζώων.
                                        
Τα άνθη είναι μεγάλα και φύονται κατά κανόνα στην κορυφή των φυλλοκλαδίων, συνήθως των ανωτέρων ή εξωτερικών και πολύ σπανίως στα πλευρικά μέρη. Έχουν χρώμα ζωηρό κιτρινωπό, πορτοκαλί ή  χρυσίζον. Ένας θαυμάσιος συνδυασμός που δίδει ιδιαίτερο τόνο κατά την περίοδο της ανθοφορίας στους  χώρους  όπου υπάρχουν συστοιχίες  από φραγκοσυκιές.
Τα άνθη είναι μονήρη, δηλαδή βρίσκονται μεμονωμένα στον βλαστόν, αλλά πολλάκις και καθ’ ομάδας, ερμαφρόδιτα, (διγενή), κανονικά, ακτινόμορφα ή ζυγόμορφα ήτοι έχουν αμφίπλευρη συμμετρία και επίγυνα.
Η ωοθήκη είναι υποφυής, ήτοι βρίσκεται κάτω από το πεπλατυσμένο τμήμα
της βάσεως, μονόχωρος και δέχεται πολλές σπερματικές βλάστες (ωάρια).
Το περιάνθιο είναι διπλό και τα μέλη του βρίσκονται σε σπειροειδή διάταξη με μεταβατικές μορφές από  σέπαλα σε πέταλα.
Τα σέπαλα και τα πέταλα δεν έχουν πλήρη διαφοροποίηση. Και τα δύο είναι πολυάριθμα, όρθια ή αποκλίνοντα.
Οι στήμονες (ανδρείον) είναι  σπειροειδώς τοποθετημένοι ή ενίοτε καθ’ ομάδας.
Ο ύπερος (γυναικείον) είναι ένας και απαρτίζεται από τρία ή και περισσότερα καρπόφυλλα..
Τα πέταλα και τα σέπαλα με τα έντονα χρώματά τους και την γύρι  προσελκύουν τα έντομα κι έτσι επιτυγχάνεται η επικονίαση στο φυτικό βασίλειο. Μένουν ανοικτά 36-48 ώρες για τον σκοπό αυτό. 


Η φραγκοσυκιά, ζει σε αμμώδη, πετρώδη ξηρά ή άνυδρα εδάφη.
Για τον σκοπό αυτό έχει δημιουργήσει ένα δικό της αμυντικό σύστημα, ώστε να δύναται να επιβιώνει και σε περιόδους παρατεταμένης ανομβρίας. Η προσαρμογή της χαρακτηριστικώς 



based on below.
Saving water. Along with nutrients a prickly store large quantities of water into the tissues, which are usually located on the trunk. For this category or sarkofyta called succulents.
Result of large water storage tissue is enough lumpiness. When the kopsome somewhere flowing water. The fyllokladia are water tanks of prickly pear.
Without water is impossible to live person, animal or plant, other than a few hours or days. So take all the care requirement connected.
Reduction of transpiration. The second reason they ensure the preservation of the prickly pear is to reduce water transpiration and this is achieved with the "disappearance" of leaves. In terms of longevity, living more than 200eti.
The fruits are converted to: pastries, jams, sauces, and drinks with denatured or distillation. We also pay raki and fine spirits.


CAUTION: do not eat much, because they cause constipation.
The "leaves" are used as:


Tonic to the heart due to the substance containing kaktini.
Antidote against drunkenness. Remove headaches, nausea, dry mouth and more. The use made by drunks, since the course will offer someone a drug and has prepared accordingly.
In cooking the leaves produce dozens foods with meat and vegetables for humans, which seems like a paradox, but it is reality and even essential, for millions of people than the Greeks!
Also made salads, desserts, appetizers and even bread.
The "leaves" of the prickly pear have absolutely no toxicity, so you should synithisome as a meal. In Sweets, jams, drinks.


Both prickly pears and fruits, and flowers have healing properties for various diseases of the human body. It is one of the few plants used all their members and in addition is a preventive and therapeutic remedy.
The use of the fruit itself creates favorable conditions for the immune system, but in case of disease presentation, again acting drastically.
The diseases which "katamachontai" members of prickly pear is limited below.
     
As a poultice to treat inflammatory abscesses, the swelling of the spleen, malaria, bruises and trauma care. They use hundreds of years now Americans and Mexicans. It was and remains an important anti-inflammatory.
For the treatment of hyperlipidemia and obesity.
Against diabetes. They have done extensive research university in America and other countries.
When enlarged prostate

When the cholesterol

When the stockings

In pulmonary disease

Possible factor in the fight against certain cancers (breast, prostate, stomach, lung, pancreas) due to the flavonoids they contain ingredients

Energizing the immune system

Flowers and kladodia ("leaves") are used as diuretics, anticonvulsants, antidiarroiaka, hemolytic, and to fight psammiaseos, or sand in the kidneys, and nephritis!

The Legend of the birth of tequila says lightning struck once an agave, a cactus in the area where he lived a tribe of Indians of Mexico. The Indians noticed that the plant then began to secrete a delicious and spicy liquid that, when drinking, you create pleasant feelings.

So I started using it to efthymisoun religious celebrations. There are over 300 different types of agave and need 12 years to mature the fruit, which reaches 50 pounds and looks very much the fruit of the pineapple. For the production of agave tequila producers, cultivate and collect its fruits, which they bake for 3 days in stone ovens. Then they cut to a traditional stone mills and most modern machines get the juice. The tequila is created after double distillation.

Prickly pickles

Prickly

3 cups vinegar

3 cups water

6 tablespoons salt

Dill

1 clove of garlic for each jar

1 chili pepper in each jar

Peel the prickly pears and cut into slices. Put in sterilized jars and put a clove of garlic, a little pepper and dill. Boil water with salt and vinegar until the salt melt. Fill the jars with brine and screw thoroughly. The flavor is better after 5 months.