Βρυωνία -Bryonia officinalis-Cucurbitaceae-
Ως φάρμακο είναι πολύ δραστική γι' αυτό χρειάζεται προσοχή.
Φυτό ζωηρό πού έρπη, τριχωτό.
Ρίζα ευθεία πολύ χονδρή σαρκώδης άσπροκίτρινη άπ' έξω, γκριζωπή άπό μέσα καί γραμμωτή.
Στέλεχος ποώδες τραχύ στήν άφή γαντζώνει μέ τούς έλικες του στά γύρω του.
Έχει φύλλα «άντικρυστά» σχιστά μέ πέντε λοβούς, τριχωτά.
Τά άνθη τής βρυωνίας είναι «δίοικα» κιτρινοπράσινα.
Καλλιεργητικώς γίνεται σέ δλα τά χώματα άπό σπόρο ή μέ διαίρεση τής ρίζας.
Ή ρίζα τοϋ φυτου αύτοϋ μπορεί νά χρησιμοποιηθή φρέσκια δλο τό χρόνο, μπορεί δμως και νά χρησιμοποιηθή ξερή.
Ή ρίζα τής βρυωνίας είναι καθαρτική (εύκοίλια) χωρίς ενοχλήσεις.
Συγχρόνως είναι και εμετική καί ακόμη διουρητική.
Σέ μεγάλες δόσεις είναι βλαβερή μέ πολύ δυσάρεστα αποτελέσματα.
Πάνω στό δέρμα ποοκαλει ερεθισμό δυνατό.
Χρησιμοποιείται κατά του κατάρρου, του ύγρου άσθματος του κοκκύτη, κατά τών ρευματισμών, καί τής δυσεντερίας.
Γίνεται αφέψημα μέ 10 - 20 γρ.
σέ ένα λίτρο νερό.
Σιρόπι, Κρασί (30 -40 γρ.
Χυμός (4-12 γρ.) Εκχύλισμα 25 - 75 εκατοστά καί σκόνη (6 εκατοστά).
Έξωτερικώς γίνεται κατάπλασμα μέ τό χυμό.
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στις δόσεις διότι είναι δηλητηριώδης.
Στήν Ελλάδα συναντώνται τέσσερα είδη διαφορετικά μέ τά κοινά ονόματα : Ποντικοστάφυλο, Θεριόχορτο, Άγριόκλημα.
Τό συναντοϋμε στους φράκτες καί στους κήπους.
Ως φάρμακο είναι πολύ δραστική γι' αυτό χρειάζεται προσοχή.
Φυτό ζωηρό πού έρπη, τριχωτό.
Ρίζα ευθεία πολύ χονδρή σαρκώδης άσπροκίτρινη άπ' έξω, γκριζωπή άπό μέσα καί γραμμωτή.
Στέλεχος ποώδες τραχύ στήν άφή γαντζώνει μέ τούς έλικες του στά γύρω του.
Έχει φύλλα «άντικρυστά» σχιστά μέ πέντε λοβούς, τριχωτά.
Τά άνθη τής βρυωνίας είναι «δίοικα» κιτρινοπράσινα.
Καλλιεργητικώς γίνεται σέ δλα τά χώματα άπό σπόρο ή μέ διαίρεση τής ρίζας.
Ή ρίζα τοϋ φυτου αύτοϋ μπορεί νά χρησιμοποιηθή φρέσκια δλο τό χρόνο, μπορεί δμως και νά χρησιμοποιηθή ξερή.
Ή ρίζα τής βρυωνίας είναι καθαρτική (εύκοίλια) χωρίς ενοχλήσεις.
Συγχρόνως είναι και εμετική καί ακόμη διουρητική.
Σέ μεγάλες δόσεις είναι βλαβερή μέ πολύ δυσάρεστα αποτελέσματα.
Πάνω στό δέρμα ποοκαλει ερεθισμό δυνατό.
Χρησιμοποιείται κατά του κατάρρου, του ύγρου άσθματος του κοκκύτη, κατά τών ρευματισμών, καί τής δυσεντερίας.
Γίνεται αφέψημα μέ 10 - 20 γρ.
σέ ένα λίτρο νερό.
Σιρόπι, Κρασί (30 -40 γρ.
Χυμός (4-12 γρ.) Εκχύλισμα 25 - 75 εκατοστά καί σκόνη (6 εκατοστά).
Έξωτερικώς γίνεται κατάπλασμα μέ τό χυμό.
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στις δόσεις διότι είναι δηλητηριώδης.
Στήν Ελλάδα συναντώνται τέσσερα είδη διαφορετικά μέ τά κοινά ονόματα : Ποντικοστάφυλο, Θεριόχορτο, Άγριόκλημα.
Τό συναντοϋμε στους φράκτες καί στους κήπους.
