Montag, 29. Juli 2013

Άκόνιτο -Aconitum



Άκόνιτο -Aconitum napelhis-Ranunculaceac-
Φυτό δηλητηριώδες.
Είναι φυτό ποώδες ώς ένα μέτρο ύψους.
Η ρίζα του είναι κάθετη, σαρκώδης καί μοιάζει μέ ρεπάνι (έξ ου καί τό όνομα
napus napellus μικρό ρεπάνι).
Από έξω είναι μαύρη και άπό μέσα άσπρειδερή.
Τό στέλεχος είναι ευθύ, απλό κυλινδρικό, γυαλιστό, άνοιχτοπράσινο.
Φύλλο παλαμοειδές, σχιστό.
"Ανθη μεγάλα κυανά και σπανιώτερα λευκά ή πορφυρά, ακανόνιστα .

Είναι αυτοφυές σέ ύγρά μέρη.
Μπορεί νά καλλιεργηθεί χωρίς απαιτήσεις ώς πρός τό έδαφος άλλά προτίμα πορώδες, δχι πολύ ύγρό.
Πολλαπλασιάζεται μέ σπόρο τό φθινόπωρο ή μέ διαίρεση τής ρίζας.
Τό αυτοφυές δμως είναι προτιμότερο ώς φάρμακο, γιατί μέ τήν καλλιέργεια του χάνει ένα μέρος άπό τίς ιδιότητες του.

Χρησιμοποιούνται: η ρίζα καί τά φύλλα του.
Τά φύλλα μαζεύονται τό καλοκαίρι καί ξηραίνονται σε σκιά.
Οί ρίζες μαζεύονται κατά τήν άνοιξη.
Σάν δηλητηριώδες φυτό χρησιμοποιείται μέ μεγάλη προσοχή καί προφύλαξη.
Ή Ιατρική οδηγία είναι απαραίτητη.
Επιδρά επί τών περιφερειακών νεύρων.
Έτσι χρησιμοποιείται στίς νευρώσεις καί νευραλγίες καί κυρίως γιά τίς ίσχυαλγίες.
Στίς νευραλγίες το προσώπου καί τίς όδονταλγίες.
Στίς ημικρανίες νευραλγικής φύσεως.
Στίς περιπτώσεις κοφώσεως, χωρίς οργανική βλάβη καί στίς περιπτώσεις στηθάγχης.
Χρησιμοποιείται ακόμη τό φυτό αυτό, σέ πολλές άλλες περιπτώσεις, άν καί δηλητηριώδες είναι χρησιμώτατο καί αποτελεσματικό σέ πάραπολλές περιπτώσεις, δταν γίνεται χρήσις του μέ τόν κατάλληλο τρόπο, μέ τό κατάλληλο παρασκεύασμα καί στίς πρέπουσες ποσότητες.
Συνίσταται και κατά τών νευρικών παλμών ή ρευματικών μέ πόνους της καρδιάς και υπερτροφία.
Όμοίως συνιστάται κατά τών παθήσεων τών πνευμόνων όπου εδρεύει τό άσθμα, ό κοκκύτης, ό νευρικός βήχας.
Και ακόμη οί ιδιότητες τοϋ εξαιρετικού αύτου φυτου είναι κατά τής ίδρωπικίας, κατά τών οξέων ρευματισμών καί τοϋ άρθριτισμοϋ.
Είναι ακόμη : έφιδρωτικό καί κατά τής φαρυγγίτιδος, στηθάγχης, γρίππης καί οξείας άρθρίτιδος.
Και ακόμη θεωρείται φυτό κατά του Καρκίνου (;!).
Όλες αυτές οί ιδιότητες του Άκόνιτου, τό κάνουν βέβαια φυτό, πού στέκεται στήν κορυφή τών θεραπευτικών φυτών, άρκει νά γίνεται ή χρήση του μόνο σύμφωνα μέ Ιατρικές οδηγίες, γιατί πολύ εύκολα μπορεί νά γίνη επικίνδυνο.

Τό Άκόνιτο περιέχει: λεύκωμα,χλωροφύλλη, κερί, κόμμι, άκονιτικό καί μηλικό όξύ καί δύο άλκαλοειδή, τήν «ναπελίνη» καί τήν «άκονιτίνη».
Γίνεται φαρμακευτική χρήσις του φυτοϋ μέ εκχύλισμα μέ τό χυμό του.
Χρησιμοποιείται ή ρίζα, πού είναι καί πολύ περισσότερο αποτελεσματική άλλά καί τά φύλλα του καί τά δυό σέ φρέσκια κατάσταση.
Μέ εκχύλισμα οινοπνευματικό, μέ βάμμα κλπ.
σύμφωνα μέ τήν ιατροφαρμακευτική οδηγία.
Στήν Ελλάδα — Μακεδονία — συναντουμε ένα άλλο είδος : τό Α.
τό ρανουνκουλόφυλλο.