Τεύκριο -Teucrium chamedris- οικ.
Χειλανθών (Labiatae).
Μικρό φυτό με κορμό κλαδωτό, που έρπει και στέλεχος μεμβρανώδες, ξυλώδες στή βάση.
Στη βάση έρπει και έπειτα είναι όρθιο.
Φύλλα αντίθετα, μικρά, ωοειδή, γυαλιστά άπό κάτω και μάτ άπό πάνω μέ χρώμα ώχροπράσινο.
Τά άνθη του βγαίνουν τό καλοκαίρι μέ χρώμα κοκκινωπό και σχηματίζουν στάχυ στά άκρα, πού φέρει και φύλλα έρυθρωπά.
Συναντάται σέ δασώδη μέρη.
Πολλαπλασιάζεται εύκολα τήν άνοιξη ή τό φθινόπωρο μέ χώρισμα και μέ σπόρο.
Χρησιμοποιούνται οί ανθισμένες κορυφές του, πού μαζεύονται τό καλοκαίρι.
Τό συναντούμε στή Βόρειο Ελλάδα καϊ Θεσσαλία, σε πετρώδεις τόπους μέ τό κοινό όνομα : Χαμαιδρυά .
Το τεύκριο είναι φυτό πικρό αρωματικό.
Είναι φυτό τονωτικό και κατά το κατάρρου τών βλεννογόνων, του χρόνιου βρογχίτη.
Επιδρά κατά της δυσπεψίας και κατά της αεροφαγίας, κατά τών χοιράδων και κατά του σκορβούτου.
Είναι ακόμη, φυτό ελαφρά αντιπυρετικό και χρησιμοποιειται κατά του άρθρίτη.
Είναι ακόμη διουρητικό, και ακόμη τό αφέψημα του σέ μέτριες ποσότητες είναι κατά τών ελκών.
Γίνεται χρήση το φυτού μέ αφέψημα (10-15 γρ.
στό λίτρο νερού) Μέ σκόνη (2-4 γραμ.) και με άλλα φαρμακευτικά παρασκευάσματα.
Χημικώς περιέχει: Αιθέριο έλαιο και πικρή ουσία.
Τό τεύκριο συναντάται στήν Ελλάδα, μέ πολλά είδη του.
Είναι δέ θεραπευτικά : αυτό πού [περιγράψαμε ένα άλλο, Τ.
τό σκόρδιο και ένα ένα άλλο Τ τό πολιό, (Teucrium polium) πού αυτό έχει διάφορα κοινά ονόματα, όπως : Λαγοτσιμιθιά, τό βοτάνι της αγάπης, δεσποινόχορτο, άγριος αμάραντος (αυτό πιστεύεται δτι κατεβάζει τήν πίεση του αίματος).