Φράξινος

Fraxinus ornus,
europaea Pers) οίκογεν.
Έλαιιδών.
(Oleaceae)).
Είναι μεγάλο δασικό δένδρο που το συναντούμε συχνά στήν Ελλάδα (κοινώς τό λένε μελιά, μέλιγο, φράξο, φλαμούρι) άλλά δέν είναι ούτε ό πραγματικός μελιός ουτε τό πραγματικό φλαμούρι).
Ο κορμός του δέντρου έχει ύψος ως έξη μέτρα, είναι ευθύς, μέ φλοιό λείο.
Τα φύλλα του μέ μίσχο, αντίθετα, φτεροειδή, σύνθετα άπό 7-9 φυλλάρια ωοειδή, οδοντωτά μέ χρώμα άνοιχτοπράσινο.
Άνθη έχει λευκά στήν άκρη τών κλάδων σέ διάταξη «Φόβης».
Η ρίζα του δένδρου είναι ευθεία, μέ χρώμα γκριζοκόκκινο εξωτερικά.
Ό χυμός του δέντρου μέ γλυκεία γεύση, πού στερεοποιείται, είναι γνωστός μέ τό δνομα «μάννα».
Ό Φράξινος είναι καθαρτικός (εύκοίλιος).
Σέ μικρές δόσεις κατευνάζει τό βήχα.
Τό μάννα παίρνεται σέ δόση 15-30 γραμ.
γιά τά παιδιά (παίρνεται εύκολα γιατί δέν έχει μυρωδιά και είναι γλυκό) και 30-60 γρ.
γιά τους μεγάλους λυωμένο στό νερό, στό γάλα ή σέ καφέ.
Φαρμακευτικώς γίνονται παστίλλιες καί δισκία.
Γίνεται ακόμη καί μαρμελάδα.
Τό μάννα περιέχει: ζαχαροκάλαμο, ίμβερτοσάκχαρο, μαννίτη, γλυώδη ουσία, ρητίνη, οργανικά αλάτια, άζωτουχες ουσίες, δεξτρινη, ανόργανα αλάτια.