Montag, 29. Juli 2013

Αμυγδαλιά



Για το δέρμα, τις αρρυθμίες, τον πυρετό.
αμύγδαλο
Η αμυγδαλιά είναι ενδημική στη Δυτική Ασία και Βόρεια Αφρική, αλλά καλλιεργείται στις περισσότερες εύκρατες περιοχές.
Μεταχειρισμένα μέρη:
φρούτο
δράση:
Κατά τη διάρκεια της υψηλής χοληστερόλης!
-Υπάρχουν αρκετά επιστημονικά στοιχεία κατά της χρήσης των βοτάνων για τη θεραπεία των δερματικών αντιδράσεων που προκαλούνται από την ακτινοθεραπεία (τοπική)
Δοσολογία:
Δεν υπάρχουν τυποποιημένες ή καλά μελετημένα θεραπευτικά σχήματα για την αμυγδαλέλαιο, ενώ παραδοσιακά έχουν δοκιμαστεί διάφορες δόσεις.
Ενήλικες - 84 έως 100 g ημερησίως από το στόμα
Παιδιά κάτω των 18 ετών - δεν αρκετά στοιχεία για να υποστηρίξει μια σύσταση, αλλά η διατροφική ενημέρωση του γλυκό αμύγδαλο θεωρείται υγιεινή επιλογή.
Πιθανές παρενέργειες:
-Σοβαρή αλλεργική αντίδραση (asthmaticus κατάσταση), το λίπος εμβολή, αγγειοοίδημα, λαρυγγικό οίδημα, χαμηλό σάκχαρο στο αίμα, αλωπεκία (απώλεια μαλλιών), αύξηση του σωματικού βάρους
Σημείωση: Τα πικρά-γλυκά αμύγδαλα είναι διαφορετικό από το. Τα πικρά αμύγδαλα μπορεί να είναι τοξικά για τον άνθρωπο.
Υπάρχουν
επιστημονικές αποδείξεις για τη χρήση τους.


Αμυγδαλιά (Amygdalus commumis).
Αμυγδαλιά ή κοινή, οίκ.
Ροδωδών (Rosaceae).

Ποικιλία πού παράγει γλυκούς καρπούς (
dulcis) και ποικιλία μέ πικρούς καρπούς (amara).

Ποικιλία μέ γλυκούς καρπούς: Τά αμύγδαλα είναι μαλακτικά και τό λάδι πού δίνουν (
Huile d'amandes douces) είναι γιά ποικίλες χρήσεις : Μέ τό γλυκό άμυγδαλόλαδο στή φαρμακευτική γίνονται πολλά καΐ διάφορα παρασκευάσματα.
Τά γλυκά αμύγδαλα στερούνται του πικρού συστατικού των πικρών αμυγδάλων — τής «άμυγδαλίνης» πού σέ μεγάλη ποσότητα επιδρά σάν δηλητήριο.
Μόνο στο σημείο αυτό διαφέρουν τά γλυκά άπό τά πικρά αμύγδαλα τών οποίων αί ίδιότητες διαφέρουν.
Τά γλυκά αμύγδαλα περιέχουν : λάδι και «έμουλσίνη».
Εσωτερικώς χρησιμοποιείται τό γαλάκτωμα αμυγδάλων (παρασκεύασμα πού ανήκει στή φαρμακευτική καΐ χρησιμοποιείται ως φορέας άδιαλύτων άλλων φαρμάκων), έξ άλλου είναι γνωστά τά πρακτικά παρασκευάσματα, πού γίνονται μέ τό γλυκό άμυγδαλόλαδο (στήν παρασκευή διαφόρων καλλυντικών κλπ.).
Απλό γαλάκτωμα γίνεται μέ: γλυκά αμύγδαλα 50 γραμ.
ζάχαρη, 50 γραμ.
νερό άπεσταγμένο 1000.
Τά φρέσκα φύλλα τής αμυγδαλιάς κοπανισμένα καταπραύνουν τούς πόνους τών ελκών, τών μολώπων, τών εγκαυμάτων και ώρισμένων πόνων τής κεφαλής, ό δεύτερος φλοιός τής γλυκείας αμυγδαλιάς είναι αντιπυρετικός, διουρητικός, και άνθελμινθικός.
Αφέψημα τών φύλλων ή τοϋ φλοιού είναι εξαίρετο καθαρτικό, άλλά δέν πρέπει νά γίνεται κατάχρηση.
Τά φύλλα εξάλλου τής γλυκείας αμυγδαλιάς είναι άντιβηχικά, τό δέ γλυκό άμυγδαλόλαδο δίνεται στά νεογέννητα ως υπακτικό και συνίσταται ακόμη γιά τό ξηρό έκζεμα.
Και ακόμη λέγεται οτι μπορεί νά εξαφάνιση τις κοκκινίλες.
Τά αμύγδαλα, τέλος είναι και κατά τής ναυτίας.
Τά αμύγδαλα περιέχουν : ασβέστιο, χλώριο, κοβάλτιο, σίδηρο, μαγνήσιο, φωσφόρο.
Πικρά Αμύγδαλα.
Περιέχουν, λάδι άμυγδαλίνη, και έμουλσίνη.
Ή άμυγδαλίνη, μέ τό νερό και τήν έμουλσίνη «διασπάται» σέ γλυκόζη ύδροκυανικό όξύ (ισχυρό δηλητήριο) και σέ λάδι πικρών αμυγδάλων.
Αυτό τό φαινόμενο τής διασπάσεως πραγματοποιείται δταν κοπανίσωμε πικρά αμύγδαλα μέ νερό.
Τά πικρά αμύγδαλα έχουν ίδιότητες άντισπασμωδικές.
Γιά τέτοια χρήση γίνονται παρασκευάσματα πού αφορούν τήν φαρμακευτική.
Όπως τό γαλάκτωμα πικρών αμυγδάλων πού είναι ευεργετικό στις παθήσεις τοΰ αναπνευστικού συστήματος και στήν οδυνηρή δυσμηνόρροια.
Αλεύρι πικρών αμυγδάλων καί αιθέριο έλαιο συνίσταται κατά τής κακοσμίας τών ποδών καί τής μασχάλης.