Ερυθραία -Erythraea centaurium-Gentianaceae-Κοινώς : θερμόχορτο, άγρια
κίνα, ριγόχορτο.
Είναι φυτό μικρό (μέχρι 30 έκ.) μέ ρίζες ινώδεις μικρές άσπρειδερές.
Στέλεχος έχει λεπτό στή βάση, τετραγωνικό μέ διακλαδώσεις αντίθετες και λείες.
Φύλλα αντίθετα (άντικρυστά), άμισχα ωοειδή ακέραια μέ 5 νευρα μέ χρώμα κιτρινοπράσινο.
Άνθη (τό καλοκαίρι) υπέρυθρα πού σχηματίζουν «κόρυμβο» ακραίο.
Ο καρπός το φυτου αύτου είναι «κάψα» μακρουλή.
Σπόροι μικροί λείοι, ημισφαιρικοί.
Τό φυτό αυτό συναντάται στά περισσότερα μέρη στήν Ελλάδα.
Είναι αρκετά πικρό, άλλά χρήσιμο στή θεραπευτική.
Είναι τονωτικό τό τσάι του φυτου.
Κατά τών οδυνηρών έμμηνων καί ευεργετικό στό σικότι, καί καθαρτικό.
Χρησιμοποιούμενα μέρη είναι οί ανθισμένες κορυφές.
Δέν είναι δύσκολη ή καλλιέργεια του άπό σπόρο σέ έδαφος μέτρια γόνιμο καί μέτρια ύγρό.
Πριν νά άνακαλυφθεί τό κινίνο χρησιμοποιούσαν τό φυτό αυτό ώς αντιπυρετικό.
Είναι στομαχικό στις περιπτώσεις δυσπεψίας καί ορεκτικό καί ακόμη καθαριστικό τών αερίων τής κοιλίας.
"Εχει χρησιμοποιηθή ακόμη ώς άνθελμινθικό καί κατά του άτονου άρθριτισμοΰ καί τών πόνων τής κοιλιας τών άρθριτικων.
Ως κατάπλασμα χρησιμοποιείται στά άτονα έλκη τά χοιραδικά καί τά σκορβουτικά.
Χρησιμοποιείται τό φυτό (οί ανθισμένες του κορυφές σέ μορφή τσαγιού (10: 1000).
Ώς εκχύλισμα (1-2 γραμ.).
Σέ μορφή σκόνης (1-4 γραμ.) γιά στομαχικό, 10 -15 γρ.
ώς αντιπυρετικό.
Χρησιμοποιείται ακόμη ό χυμός του (30 - 50 γρ.) γίνεται δέ καί κρασί, μπίρα καί βάμμα.
Τό αφέψημα του χρησιμοποιείται εξωτερικά ώς λοσιόν γιά εντριβές.
Πρέπει νά αποφεύγονται οι μεγάλες δόσεις γιατί προκαλούν δυσάρεστα αποτελέσματα (στομαχόπονους, εμετούς, και διάρροια).
Η πικρή ουσία του φυτο είναι τό δραστικό συστατικό του.
Περιέχει έκτος αυτής, τήν «έρυθροκενταυρίνη» (ουσία μή αζωτούχο).
Είναι φυτό μικρό (μέχρι 30 έκ.) μέ ρίζες ινώδεις μικρές άσπρειδερές.
Στέλεχος έχει λεπτό στή βάση, τετραγωνικό μέ διακλαδώσεις αντίθετες και λείες.
Φύλλα αντίθετα (άντικρυστά), άμισχα ωοειδή ακέραια μέ 5 νευρα μέ χρώμα κιτρινοπράσινο.
Άνθη (τό καλοκαίρι) υπέρυθρα πού σχηματίζουν «κόρυμβο» ακραίο.
Ο καρπός το φυτου αύτου είναι «κάψα» μακρουλή.
Σπόροι μικροί λείοι, ημισφαιρικοί.
Τό φυτό αυτό συναντάται στά περισσότερα μέρη στήν Ελλάδα.
Είναι αρκετά πικρό, άλλά χρήσιμο στή θεραπευτική.
Είναι τονωτικό τό τσάι του φυτου.
Κατά τών οδυνηρών έμμηνων καί ευεργετικό στό σικότι, καί καθαρτικό.
Χρησιμοποιούμενα μέρη είναι οί ανθισμένες κορυφές.
Δέν είναι δύσκολη ή καλλιέργεια του άπό σπόρο σέ έδαφος μέτρια γόνιμο καί μέτρια ύγρό.
Πριν νά άνακαλυφθεί τό κινίνο χρησιμοποιούσαν τό φυτό αυτό ώς αντιπυρετικό.
Είναι στομαχικό στις περιπτώσεις δυσπεψίας καί ορεκτικό καί ακόμη καθαριστικό τών αερίων τής κοιλίας.
"Εχει χρησιμοποιηθή ακόμη ώς άνθελμινθικό καί κατά του άτονου άρθριτισμοΰ καί τών πόνων τής κοιλιας τών άρθριτικων.
Ως κατάπλασμα χρησιμοποιείται στά άτονα έλκη τά χοιραδικά καί τά σκορβουτικά.
Χρησιμοποιείται τό φυτό (οί ανθισμένες του κορυφές σέ μορφή τσαγιού (10: 1000).
Ώς εκχύλισμα (1-2 γραμ.).
Σέ μορφή σκόνης (1-4 γραμ.) γιά στομαχικό, 10 -15 γρ.
ώς αντιπυρετικό.
Χρησιμοποιείται ακόμη ό χυμός του (30 - 50 γρ.) γίνεται δέ καί κρασί, μπίρα καί βάμμα.
Τό αφέψημα του χρησιμοποιείται εξωτερικά ώς λοσιόν γιά εντριβές.
Πρέπει νά αποφεύγονται οι μεγάλες δόσεις γιατί προκαλούν δυσάρεστα αποτελέσματα (στομαχόπονους, εμετούς, και διάρροια).
Η πικρή ουσία του φυτο είναι τό δραστικό συστατικό του.
Περιέχει έκτος αυτής, τήν «έρυθροκενταυρίνη» (ουσία μή αζωτούχο).
