ΥΟΣΚΥΑΜΟΣ
(ΓΕΝΟΣ: Hyoscyamus)
Γένος δικοτυλήδονων φυτών (οικογένεια Solanaceae)
που περιλαμβάνει 20 περίπου είδη. Στη χώρα μας απαντούν 3 αυτοφυή είδη, γνωστά
με τα ονόματα γέρος, γιατρός, δαιμοναριά κ.ά.
Ο υοσκύαμος ήταν γνωστός από την αρχαιότητα ενώ οι
θεραπευτικές ιδιότητες των συστατικών του (διάφορα αλκαλοειδή όπως η
υοσκυαμίνη, σκοπολαμίνη κ.ά. με ηρεμιστικές και αντισπασμωδικές δράσεις)
αξιοποιούνται από το τέλος του 18ου αιώνα. Στη φαρμακευτική χρησιμοποιούνται
κυρίως τα φύλλα του που είναι μεγάλα, μαλακά, συνήθως οδοντωτά ή έλλοβα και
περιέχουν αλκαλοειδή σε μικρό ποσοστό (0,3-1%).
Ο Υοσκύαμος ο μέλας (Hyoscyamus niger) απαντά σε άγονες και χέρσες περιοχές της χώρας μας και είναι το είδος που κυρίως αξιοποιείται σε φαρμακευτικές εφαρμογές.
Ύοσκύαμος-Hyoscyamus niger-
Σολανωδών (Solanaceae) Ύοσκύαμος ό μαυρος.
Φυτό πολύτιμο άλλά καί επικίνδυνο.
Στήν Ελλάδα συναντουμε καί άλλα ειδη του Γένους «Hyoscyamus» άλλά φαρμακευτικώς είναι ο μαυρος γνωστός, μέ τα ονόματα γέρος, γιατρός, μπελελές, γλυκύαμος.Τό φυτό αυτό ζει ένα χρόνο ή δυό.
Είναι τριχωτό.
Έχει στέλεχος όρθιο, σέ υψος ώς 60 έκ., βελούδινο στήν όψη κυλινδρικό, καί φύλλα ωοειδή ή μακρουλά μέ λοβούς.
Τα άνθη του βγαίνουν σε στάχυ, με χρώμα ελαφρά βιολέ στά άκρα τών κλάδων.
Οι καρποί του είναι «κάψουλες» μέ δυό λοβούς καί περιέχουν πολλούς σπόρους γκριζωπούς.
Τό φυτό μαζεύεται τον Άπρίλιο-Μαιο, πριν τήν άνθηση του.
Χρησιμοποιουνται τά φύλλα του και οί σπόροι του.
Καλλιεργείται μέ επιτυχία με σπόρο, παντού.
Παρουσιάζει παρόμοιες Ιδιότητες μέ εκείνες της Μπελλαντόνας , άλλα ώς καταπραϋντικό ύπνοποιό, είναι κάπως πιο δυνατό, γιαυτό παίρνεται στις περιπτώσεις σπασμών, τρεμούλας και στις εγκεφαλικές παθήσεις.Ειναι ακόμη ό Ύοσκύαμος καλό φάρμακο κατά τών νευραλγιών και κατά του νευρικού βήχα και του κοκκύτη.
Και ακόμη κατά της ακράτειας τών ούρων και κατά τής αιμορραγίας τών αιμορροΐδων καί κατά της κήλης.
Ό Ύοσκύαμος είναι και κατά του πρηξίματος τών ματιών, και πολύ καλό φάρμακο γιά νά καταπρανη τούς υστερικούς καί επιληπτικούς.
Τά φύλλα του καταπραΰνουν τις κρίσεις του άσθματος (καπνίζονται ώς τσιγάρα, δπως της Ντατούρα)— Άλλά πάντοτε μέ τήν ιατρική οδηγία.
Ό Ύοσκύαμος, το ιδιαίτερα χρήσιμο καί θεραπευτικό αυτό φυτό, όταν γίνεται η κατάλληλη χρήση του στήν κατάλληλη περίπτωση, είναι ακόμη κατά του άρθρίτη, κατά τών ρευματισμών καί κατά τών οδυνηρών φλογώσεων τοΰ δέρματος καί του στήθους.
Άλλά, ή σειρά τών θεραπευτικών ιδιοτήτων του έξαιρετικου αύτου φυτου δέν τελειώνει εδώ.
Ό Ύοσκύαμος είναι καί: Κατά τής αίμοπτύσεως καί μητρορραγίας.
Κατά του νυκτερινου ίδρωτα τών φυματικών.
Κατά τής παραλύσεως τής ίριδος, δρώντας δπως ή άτροπίνη.
Καί ακόμη, κατά τών αρθριτικών καί ρευματικών πόνων (με καταπλάσματα).
Κατά τών πρηξιμάτων καί τών όγκων.
Κατά τών εξανθημάτων καί εξαρθρώσεων (στραμπουλίγματα) καί κατά τών θλάσεων μέ εσωτερική καί εξωτερική χρήση αφεψήματος (2-4 γρ.
ξερών φύλλων γιά ενα κιλό νερό —15-60 γραμ.
άπό αυτό τήν ήμερα —).
«Έπαναλαμβάνομε, ότι ό Ύοσκύαμος είναι φυτό πολύ δραστικό, γι'αύτό ή χρήση του πρέπει νά γίνεται μόνο μέ ιατροφαρμακευτική οδηγία».
Χρησιμοποιείται η σκόνη τών φύλλων (10 εκατοστά εως 1 γραμ.).
Αυτούσια τά φύλλα γιά κάπνισμα.
Τό αφέψημα (4-8 στά χίλια μέρη νερου) καί τά φύλλα σάν κατάπλασμα.
Ό μαυρος Ύοσκύαμος μπορεί νά άντικατασταθεί μέ δύο άλλου είδους (Hyoc.
albus καί Hyoc.
aureus — ύοσκύαμος ό λευκός καί Ύοσκύαμος ό χρυσός).
Ό Ύοσκύαμος περιέχει: Ύοσκυαμίνη, Άτροπίνη, Σκοπολαμίνη καί ένα λάδι, πού είναι ελαφρό βάλσαμο.
Σολανωδών (Solanaceae) Ύοσκύαμος ό μαυρος.
Φυτό πολύτιμο άλλά καί επικίνδυνο.
Στήν Ελλάδα συναντουμε καί άλλα ειδη του Γένους «Hyoscyamus» άλλά φαρμακευτικώς είναι ο μαυρος γνωστός, μέ τα ονόματα γέρος, γιατρός, μπελελές, γλυκύαμος.Τό φυτό αυτό ζει ένα χρόνο ή δυό.
Είναι τριχωτό.
Έχει στέλεχος όρθιο, σέ υψος ώς 60 έκ., βελούδινο στήν όψη κυλινδρικό, καί φύλλα ωοειδή ή μακρουλά μέ λοβούς.
Τα άνθη του βγαίνουν σε στάχυ, με χρώμα ελαφρά βιολέ στά άκρα τών κλάδων.
Οι καρποί του είναι «κάψουλες» μέ δυό λοβούς καί περιέχουν πολλούς σπόρους γκριζωπούς.
Τό φυτό μαζεύεται τον Άπρίλιο-Μαιο, πριν τήν άνθηση του.
Χρησιμοποιουνται τά φύλλα του και οί σπόροι του.
Καλλιεργείται μέ επιτυχία με σπόρο, παντού.
Παρουσιάζει παρόμοιες Ιδιότητες μέ εκείνες της Μπελλαντόνας , άλλα ώς καταπραϋντικό ύπνοποιό, είναι κάπως πιο δυνατό, γιαυτό παίρνεται στις περιπτώσεις σπασμών, τρεμούλας και στις εγκεφαλικές παθήσεις.Ειναι ακόμη ό Ύοσκύαμος καλό φάρμακο κατά τών νευραλγιών και κατά του νευρικού βήχα και του κοκκύτη.
Και ακόμη κατά της ακράτειας τών ούρων και κατά τής αιμορραγίας τών αιμορροΐδων καί κατά της κήλης.
Ό Ύοσκύαμος είναι και κατά του πρηξίματος τών ματιών, και πολύ καλό φάρμακο γιά νά καταπρανη τούς υστερικούς καί επιληπτικούς.
Τά φύλλα του καταπραΰνουν τις κρίσεις του άσθματος (καπνίζονται ώς τσιγάρα, δπως της Ντατούρα)— Άλλά πάντοτε μέ τήν ιατρική οδηγία.
Ό Ύοσκύαμος, το ιδιαίτερα χρήσιμο καί θεραπευτικό αυτό φυτό, όταν γίνεται η κατάλληλη χρήση του στήν κατάλληλη περίπτωση, είναι ακόμη κατά του άρθρίτη, κατά τών ρευματισμών καί κατά τών οδυνηρών φλογώσεων τοΰ δέρματος καί του στήθους.
Άλλά, ή σειρά τών θεραπευτικών ιδιοτήτων του έξαιρετικου αύτου φυτου δέν τελειώνει εδώ.
Ό Ύοσκύαμος είναι καί: Κατά τής αίμοπτύσεως καί μητρορραγίας.
Κατά του νυκτερινου ίδρωτα τών φυματικών.
Κατά τής παραλύσεως τής ίριδος, δρώντας δπως ή άτροπίνη.
Καί ακόμη, κατά τών αρθριτικών καί ρευματικών πόνων (με καταπλάσματα).
Κατά τών πρηξιμάτων καί τών όγκων.
Κατά τών εξανθημάτων καί εξαρθρώσεων (στραμπουλίγματα) καί κατά τών θλάσεων μέ εσωτερική καί εξωτερική χρήση αφεψήματος (2-4 γρ.
ξερών φύλλων γιά ενα κιλό νερό —15-60 γραμ.
άπό αυτό τήν ήμερα —).
«Έπαναλαμβάνομε, ότι ό Ύοσκύαμος είναι φυτό πολύ δραστικό, γι'αύτό ή χρήση του πρέπει νά γίνεται μόνο μέ ιατροφαρμακευτική οδηγία».
Χρησιμοποιείται η σκόνη τών φύλλων (10 εκατοστά εως 1 γραμ.).
Αυτούσια τά φύλλα γιά κάπνισμα.
Τό αφέψημα (4-8 στά χίλια μέρη νερου) καί τά φύλλα σάν κατάπλασμα.
Ό μαυρος Ύοσκύαμος μπορεί νά άντικατασταθεί μέ δύο άλλου είδους (Hyoc.
albus καί Hyoc.
aureus — ύοσκύαμος ό λευκός καί Ύοσκύαμος ό χρυσός).
Ό Ύοσκύαμος περιέχει: Ύοσκυαμίνη, Άτροπίνη, Σκοπολαμίνη καί ένα λάδι, πού είναι ελαφρό βάλσαμο.
