Τανατσέτο: παράσιτα, χαλαρώνει αιμοφόρα αγγεία, ανακουφίζει πόνους περιόδου.

Τανάτσετο-Tanacetum vulgare-
τό κοινό.
Οϊκ.
Συνθέτων (Compositae).
Είναι φυτό σε υψος ώς 1 μέτρο, λείο, πολύ αρωματικό, μέ πικρή γεύση.
Έχει ρίζα πλαγιαστή κλαδωτή και πολλά στελέχη μαζεμένα ίσια, κυλινδρικά γραμμωτά.
Τα φύλλα του είναι αντίθετα.
Τα κατώτερα μέ μίσχο, τα μεσαία και τα ανώτερα άμισχα με «αυτιά» στή βάση τους.
Είναι ωοειδή στό σχήμα, αλλά μακριά.
Τα άνθη του (κατά τό καλοκαίρι) κίτρινα με μίσχο (ποδίσκο) αρκετά μακρύ, είναι μαζεμένα σέ «κόρυμβο».
Οί καρποί του είναι «άχαίνια» μακρουλοί γυαλιστοί.

Το φυτό πολλαπλασιάζεται εύκολα μέ παραφυάδες και μέ σπόρο (άνοιξη).
Θέλει τόπο ελαφρό, όχι ξερό και ζεστό.
Συναντάται στην Ελλάδα αυτοφυές.Άλλο είδος είναι τό (Tanacetum balsamita, L.) το κοινώς γνωστό ώς κόστα, πού καλλιεργείται ως καλλωπιστικό.
Και αυτό δμως έχει τις ίδιες φαρμακευτικές ιδιότητες.
Είναι ακόμη κατά της χλωρώσεως, της αμηνόρροιας, της λευκόρροιας, της υστερίας και του άτονου πεπτικού συστήματος.
Το βάμμα τού φυτού συνίσταται κατά τών ρευματικών πόνων και ο χυμός του για τα σκασίματα τών χεριών.
Το Τανάτσετο είναι και κατά τής ύδρωπικίας, κατά τών παθήσεων τών νεφρών και τού σικοτιου.
Και ακόμη είναι κατά τών παλμών τής καρδίας (3 κουταλάκια φυτού σέ μισό κιλό νερό βραστό— μισό φλιτζάνι τήν ήμερα —.).
Εξωτερικώς τό αφέψημα είναι κατά τών εξανθημάτων κατά τού «άνθρακα» καί θεραπευτικό στό «Κριθαράκι».
Και ακόμη είναι τονωτικό, διεγερτικό έμμηναγωγό, σκωληκοκτόνο καί κατά τών διαλειπόντων πυρετών καί ευεργετικό στις εξαρθρώσεις.
Χρησιμοποιείται: ώς τσάι (5 : 1000) ώς σκόνη (2-4 γρ.) Ώς χυμός (30-40 γρ.) Γιά πλύσεις (5-10 γρ.
στό λίτρο νερό) Αιθέριο έλαιο (1-2 σταγόνες).
Χημικώς περιέχει: πτητικό λάδι, λάδι, ρητίνη πικρή, κερί ή στεαρίνη, γαλλικό οξύ, ταννικό καί τανατσετικό όξύ.