Τι πρέπει να έχουμε υπ'όψιν μας
για την αποξήρασνη και διατήρηση των φυτών Βότανα:
Επεξεργασία βοτάνων
1. Γιά την αποξήρανση.
Νά εχωμε υπόψη μας δτι ώρισμένα φυτά μέ τήν αποξήρανση τους χάνουν τίς θεραπευτικές τους ίδιότητες —λίγο ή πολύ —.
Τά φύλλα της οικογένειας των Σταυρανθών (π.χ.
τό Νεροκάρδαμο), ή Μερκουριάλις τά φύλλα του Άκόνιτου , μέ τήν αποξήρανση τους γίνονται λιγώτερο δραστικά.
"Αλλα πάλι φυτά, μέ τήν αποξήρανση τους γίνονται πιο αποτελεσματικά γιά τό ίδιο βάρος.
Ή αποξήρανση πρέπει νά γίνεται κατά τό δυνατό γρηγορώτερα, και κατά τό δυνατό σέ δχι μεγάλες θερμοκρασίες.
Τά ξηραινόμενα φυτά πρέπει νά δέχονται τό ανέβασμα της θερμοκρασίας βαθμιαία (περίπτωση θερμο-θαλάμων).
Νά άερίζωνται καλά, χωρίς σκόνες και υγρασία.
Ή απευθείας ξήρανση στόν ήλιο πρέπει νά αποφεύγεται (έκτος εξαιρέσεων).
Τά αρωματικά φυτά νά ξηραίνωνται σέ κατά τό δυνατόν, μικρή θερμοκρασία.
Οί ανθισμένες κορυφές.
Νά σκεπάζωνται μέ χαρτιά γιά νά προστατευθούν άπό τό πολύ φώς.
Ή ξήρανση τών ανθέων είναι πιό δύσκολη γιατί πρέπει νά διατηρηθούν, τό άρωμα και τό χρώμα.
Ό ανεπτυγμένος κάλυκας ώρισμένων ανθέων νά άφαιρήται και τά άνθη νά άπλώνωνται σέ τεντωμένα πανιά.
Καρποί σαρκώδεις.
Ξηραίνωνται στόν ήλιο.
Οί σπόροι.
Τών αρωματικών φυτών νά ξηραίνωνται στή σκιά.
Γιά τή διατήρηση τών ξεραμένων φυτών.
Φυτά πού ξεράθηκαν πολύ και έγιναν έτσι εύθραυστα, τά άφίνομε γιά νά μαλακώσουν λίγο μέ τήν υγρασία του αέρα.
Τά ξεραμένα φυτά τά κοσκινίζουμε μέ προσοχή γιά
νά φύγη ή σκόνη και τά τυχόν αυγά εντόμων, και τά φυλάγομε σέ μέρη χωρίς υγρασία, χωρίς ρέύματα,χωρίς μεγάλη ζέστη ικαί φώς.
Φυτική μαζα ευλύγιστη πού μπορεί νά πιεσθή γίνεται μπάλλες μέ πίεση πιεστηρίου (περίπτωση
ζυθοβότανου).
Τά φύλλα της Φουμάριας , της πορτοκαλιάς και του άγριου πανσέ παθαίνουν πιό εύκολα αλλοιώσεις παρά τά περισσότερα άλλα.
Τά φύλλα της Ντιτζιτάλις και καλά διατηρημένα μετά μερικούς μήνες χάνουν τίς ιδιότητες τους.
Οί φλοιοί νά διατηροΰνται σέ κατάσταση σκόνης σέ καλά κλεισμένα κουτιά.
Γενικά ή διατήρηση της φυτικής υλης είναι πολύ καλύτερα νά γίνεται σέ γυάλινα δοχεία έρμητικώς κλειστά και προφυλαγμένα άπό τό φώς.
Νά εχωμε υπόψη μας δτι ώρισμένα φυτά μέ τήν αποξήρανση τους χάνουν τίς θεραπευτικές τους ίδιότητες —λίγο ή πολύ —.
Τά φύλλα της οικογένειας των Σταυρανθών (π.χ.
τό Νεροκάρδαμο), ή Μερκουριάλις τά φύλλα του Άκόνιτου , μέ τήν αποξήρανση τους γίνονται λιγώτερο δραστικά.
"Αλλα πάλι φυτά, μέ τήν αποξήρανση τους γίνονται πιο αποτελεσματικά γιά τό ίδιο βάρος.
Ή αποξήρανση πρέπει νά γίνεται κατά τό δυνατό γρηγορώτερα, και κατά τό δυνατό σέ δχι μεγάλες θερμοκρασίες.
Τά ξηραινόμενα φυτά πρέπει νά δέχονται τό ανέβασμα της θερμοκρασίας βαθμιαία (περίπτωση θερμο-θαλάμων).
Νά άερίζωνται καλά, χωρίς σκόνες και υγρασία.
Ή απευθείας ξήρανση στόν ήλιο πρέπει νά αποφεύγεται (έκτος εξαιρέσεων).
Τά αρωματικά φυτά νά ξηραίνωνται σέ κατά τό δυνατόν, μικρή θερμοκρασία.
Οί ανθισμένες κορυφές.
Νά σκεπάζωνται μέ χαρτιά γιά νά προστατευθούν άπό τό πολύ φώς.
Ή ξήρανση τών ανθέων είναι πιό δύσκολη γιατί πρέπει νά διατηρηθούν, τό άρωμα και τό χρώμα.
Ό ανεπτυγμένος κάλυκας ώρισμένων ανθέων νά άφαιρήται και τά άνθη νά άπλώνωνται σέ τεντωμένα πανιά.
Καρποί σαρκώδεις.
Ξηραίνωνται στόν ήλιο.
Οί σπόροι.
Τών αρωματικών φυτών νά ξηραίνωνται στή σκιά.
Γιά τή διατήρηση τών ξεραμένων φυτών.
Φυτά πού ξεράθηκαν πολύ και έγιναν έτσι εύθραυστα, τά άφίνομε γιά νά μαλακώσουν λίγο μέ τήν υγρασία του αέρα.
Τά ξεραμένα φυτά τά κοσκινίζουμε μέ προσοχή γιά
νά φύγη ή σκόνη και τά τυχόν αυγά εντόμων, και τά φυλάγομε σέ μέρη χωρίς υγρασία, χωρίς ρέύματα,χωρίς μεγάλη ζέστη ικαί φώς.
Φυτική μαζα ευλύγιστη πού μπορεί νά πιεσθή γίνεται μπάλλες μέ πίεση πιεστηρίου (περίπτωση
ζυθοβότανου).
Τά φύλλα της Φουμάριας , της πορτοκαλιάς και του άγριου πανσέ παθαίνουν πιό εύκολα αλλοιώσεις παρά τά περισσότερα άλλα.
Τά φύλλα της Ντιτζιτάλις και καλά διατηρημένα μετά μερικούς μήνες χάνουν τίς ιδιότητες τους.
Οί φλοιοί νά διατηροΰνται σέ κατάσταση σκόνης σέ καλά κλεισμένα κουτιά.
Γενικά ή διατήρηση της φυτικής υλης είναι πολύ καλύτερα νά γίνεται σέ γυάλινα δοχεία έρμητικώς κλειστά και προφυλαγμένα άπό τό φώς.
