Φυσαλις -Physalis alkekengi-
Σολανωδών (solanaceae) Κοινώς : Κερασούλι.

Το συναντούμε στήν Ελλάδα, σέ πολλά μέρη ώς αυτοφυές — Βόρειο Ελλάδα, Θεσσαλία, Λακωνία, Κεφαλληνία.
Είναι φυτό ώς 60 έκ.
υψηλό, μέ στέλεχος όρθιο, ευθύ, απλό, ή διακλαδιζόμενο, τετραγωνικό, μέ χρώμα πράσινοκοκκινωπό.
Έχει ρίζα «ριζωματώδη» αρθρωτή.
Φύλλα αντίθετα, ωοειδή, ακανόνιστα μυτερά, κυματώδη στίς άκρες, αρκετά μεγάλα μέ χρώμα σκοτεινοπράσινο.
Ανθίζει όλο τό καλοκαίρι, μέ άνθη μοναχικά, λευκά.
Ό καρπός του φυτου είναι ένα «κεράσι» κοκκινωπό, ευχυμο, στό μέγεθος ακριβώς ενός μικρου κερασιου.
Οί σπόροι του πλατειοί, νεφροειδεις.
Συναντάται στους αγρούς, μέσα στά αμπέλια.

Οι καρποί του φυτου είναι διουρητικοί.
Τα φύλλα του, τά στελέχη του καί οί κάλυκες έχουν πικρή ουσία καθαρτική.
Η ουσία αυτή είναι και κατά της λιθιάσεως, του άρθρίτη, τών ρευματισμών, του ίκτερου, τής ύδρωπικίας καί κατά του πυρετου.
Τα φύλλα του φυτου χρησιμοποιουνται έξωτερικώς μέ εντριβές καί καταπλάσματα ώς μαλακτικά καί κατευναστικά.
Η χρήση του φυτου γίνεται: Με σκόνη τών καρπών ή τών φύλλων (4-20 γρ.).
Με αυτούσιο τόν ώριμο καρπό φρέσκο (6-20 γρ.) Με τσάι τών καρπών (15-60 γρ.
στό λίτρο νερό).
Μέ τό χυμό τών καρπών (30-60 γρ.).
Χημικώς τό φυτό περιέχει: ουσία πικρή όχι αλκαλική, τήν «Φυσαλίνη» καί μηλικό όξύ, πού δίνει τήν ξινή γεύση στον καρπό.